Maan

Maan

“Ik ben een van de laatste generaties die nog mensen uit de Tweede Wereldoorlog in levenden lijve hebben meegemaakt.”

Nadat zangeres Maan de Steenwinkel (1997) vorig jaar voorafgaand aan haar optreden bij het 5 mei-concert op de Amstel verzetsman Jan de Vaal (toen 94 jaar) had ontmoet, bleef hij de maanden erna door haar hoofd spoken, deze “pientere en heldhaftige man”. Hoe hij had verteld over de executies van medegevangenen (“ze werden letterlijk aan de strop gehangen”) die hij moest zien toen hij in concentratiekamp Natzweiler gevangen zat, hoe ze in zijn ogen zag “dat het menens was geweest”. “Toen ik klaar was met het gesprek, was ik best emotioneel.” Ze wandelde door Amsterdam, smartphone uit, en keek rond met een andere blik. “Ik werd meteen veel meer aangesproken, had een mooi gesprek met zomaar iemand.” Toen ze recentelijk moest optreden in Hoofddorp, bezocht ze Jan de Vaal nog een keer bij hem thuis. “‘Ik wens je veel vrijheid toe’, zei hij toen ik wegging. Dat maakte veel indruk.” En hij stuurde haar een kerstkaart.

Maan wil voor haar ambassadeurschap graag een veteraan ontmoeten, een militair van haar leeftijd die voor Nederland op missie is geweest naar een oorlogsgebied “en daar van alles heeft meegemaakt, ellende heeft gezien. Ik hoop hem mee te nemen in de helikopter, om hem op het podium te laten zien aan het publiek, en hem toe te laten juichen voor zijn goede daden voor ons land.”

Ze hoopt een goede en vooral geloofwaardige ambassadeur te zijn. “Ik heb ja gezegd, ik ben een van de laatste generaties die nog mensen uit de Tweede Wereldoorlog in levenden lijve hebben meegemaakt. Ik heb nog opa’s en oma’s die mij verhalen vertelden en die ik weer door kan geven aan een nieuwe generatie. Voor de generatie na mij is de Tweede Wereldoorlog meer een horrorverhaal.”     

De zangeres merkt dat deze tijd, met overal in de wereld terreuraanslagen en IS-dreiging, veel invloed op haar gemoed heeft. “We leven toch in een beetje duistere tijd. Mijn angst voor terrorisme is heftiger geworden, zeker na de aanslag in de Parijse club de Bataclan en bij het concert van Ariana Grande. Ik heb best vaak dat ik op het podium sta, rondkijk en denk: ‘Er zal toch niet een gek tussen het publiek staan’. Dat gevoel wil ik niet teveel toelaten bij mezelf, want dat belemmert mijn functioneren.”

Vrijheid is… “dat je op creatief gebied alles mag zeggen wat je wil. Dat er LuckyTV’sover Willem Alexander en Máxima gemaakt mogen worden, zonder dat de maker daarvoor de doodstraf krijgt.”

Mijn vrijheidslied: Think van Aretha Franklin. Respect. Think. Freedom.”